De wereldbekerwedstrijd ‘in Afrikaanse sferen’ werd gewonnen door Laurens Sweeck. De 28-jarige Belg was na een razendsnelle koers sterker dan Nederlands kampioen Lars van der Haar ((Trek-Baloise) en de Belgische Europees kampioen Michael Vanthourenhout.
Op het terrein van Safaripark De Beekse Bergen kwamen de drie mannen in vorm -Nederlands kampioen Van der Haar, Vanthourenhout en Sweeck- voorop. Achter het koptrio vormde zich een waar achtervolgend peloton van 15 renners, met daarbij Joris Nieuwenhuis en Pim Ronhaar (beiden Trek-Baloise), Mees Hendrikx (Crelan-Fristads) en Ryan Kamp (Bingoal-Pauwels Sauzen).
Op het snelle deel van het parcours kon voormalig wegcoureur Nieuwenhuis in de vijfde ronde zijn wegwattages om te zetten in snelheid en wist hij bij de drie koplopers aan te sluiten. Vervolgens nam de Achterhoeker op de start/finishstrook het initiatief en zette zijn medevluchters met een stevige tempoversnelling onder druk. Na een fietswissel -met hardere banden- koos Sweeck in de voorlaatste ronde voor de aanval. Alleen Vanthourenhout wist bij de zandkoning in de buurt te blijven. Op het moment dat Van der Haar aansloot, koos de kersvers Europees kampioen voor de aanval. De in extremis aangesloten wereldbekerleider Eli Iserbyt zag zijn winstkansen na een knieval in de laatste omloop in rook op gaan. In de sprint was Sweeck de sterkste.
,,Ik rijd weer een goede wedstrijd, maar heb weer niet gewonnen’’, analyseerde de Nederlands kampioen zijn race. ,,Ik zat er goed bij en gaf mezelf een goede kans, totdat ik in de laatste ronde te hard moeten vechten met Eli die op het laatst nog terug kwam. Daarna had ik niet meer de controle, want ik wist dat ik bij de planken van de fiets moest. Had ik niet hoeven knokken, dan had ik net iets meer kans gehad om de sprint goed aan te gaan. In de laatste bocht schoof ik iets weg en dat gaatje kon ik in de sprint niet meer goed maken. Ik bleef op dezelfde afstand, dus waren we even snel.’’
De rood-wit-blauwetruidrager was vooraf wat kritisch op het parcours geweest. Een mening die hij na zijn tweede plek niet bijstelde. ,,Het was een mooi, snel parkoers maar wel veel draaien en keren. Je moest wel heel erg bij de pinken blijven om de juiste bochten en hobbels en sporen goed te hebben. Ik heb wel eens een bocht gemist. Eigenlijk ken ik na de koers het parcours nóg niet uit mijn hoofd’’, lachte Van der Haar.
Foto's: UCI